“La segunda oportunidad”
“O home é o
único animal que tropeza dúas veces na mesma pedra”. Creo que ese
era o lema empregado no vetusto programa televisivo de Paco Costas
“La segunda oportunidad” co que este avezado do motor ensinou a
conducir a un país nun momento no que o uso dos cintos de seguridade
era un exceso e os adiantos libre albedrío unha máxima. “Morre
en accidente de tráfico o presidente da Xunta” “O coche no que
viaxaba perdeu o control tralo impacto con dous xabarís”. Grazas
a deus o titular e o subtítulo non son reais, son froito do meu
maxín enfermizo, pero imaxinádevos por un momento que se tralo
accidente de tráfico que tivo lugar o pasado mércores na AG-53
entre Lalín e Dozón, ese fora o desenlace. Agora estariamos falando
doutra linguaxe e reclamando esa segunda oportunidade que anunciaba
Costas para o presidente de Galicia, e para todos nós, representados
nel. Falariamos, como non, do vilipendiado Audi A-8, ese bunker sobre
rodas máis defenestrado que Zapatero e Touriño xuntos. Non
amentemos a bicha, pero se o accidente houbera sido máis grave esa
sería a hipótese que se estaría agora manexando nos medios, e con
toda seguridade lamentándomos. Dariámoslles voltas á cuestionada e
sonada medida do presidente de restar seguridade, que non luxo, a un
coche que xa estaba adquirido, en pro da austeridade. Falando de
austeridade, a propia Dolores de Cospedal sacou esoutro día a poxa a
súa particular flota de vehículos oficiais entre os que se atopaba
tamén un modelo semellante que pertenceu a José María Barreda.
Estarán os alemás contentos coas nosas leccións!
Os xabarís son un animal que nestas
terras forman parte da paisaxe, nun territorio ermo e ao que a
presenza do home xa non lle asusta, pero o presidente non é un home
común, é o máximo representante, e merece un respecto. Unha cousa
é campar ás anchas e outra saírlle ao paso nun tramo de
autoestrada; segundo din, entraron pola peaxe. Foi outro presidente
quen nos liberou, non dos xabarís, si do pago na peaxe dese tramo
de autoestrada. Un xesto nada común para a esquecida comunidade
ourensá, tan necesitada de xestos, e moi acostumada, de verdade que
si, á medicina da austeridade.
Publicado no xornal La Región o 12/11/2011
No hay comentarios:
Publicar un comentario