Non importan os motivos, nin as causas. É probable que de entrada nos sintamos indefensos, doídos e ata molestos con nós mesmos. Irritados polo despiste, ou por actuar con debilidade e non medir o fatal desenlace. A primeira sensación sempre será de rabia e impotencia. Sentiremos a incerteza do acontecido, o desexo de superalo trauma, a angustia de ter que recoller os anacos de cristais mesturados coa marmelada que irán directamente ao lixo. Preguntarémonos por que a ti, por que o recipiente tiña que estar cheo e non baleiro e así evitar un maior trauma. O instinto de superación diche que debes pensar en positivo. Ao recoller un vidro do chan tamén percibes certa sensación de alivio, de liberación, de sorte. A sorte de que non sexas ti quen se esnaquizara contra o chan.
No hay comentarios:
Publicar un comentario