 |
| José Paz |
Desde o seu
refuxio pontevedrés o presidente Mariano Rajoy seguiu a aterrizaxe do “Curiosity”
sobre a agreste superficie de Marte coma se fose unha proba olímpica máis,medalla
incluída. O éxito é da Nasa, tamén da comunidade científica internacional, de
todos. Trinta e seis semanas despois, tras eses famosos sete “minutos de
terror”nos que a Nasa, e o goberno de Obama contiveron a respiración, a proeza
técnica evitou que o traballo de tantos científicos e enxeñeiros, incluídos
españois –a estación medioambiental é española– se esnaquizara contra o chan. A
nave Curiosity pousouse delicadamente sobre a horadada superficie do planeta
Marte, concretamente sobre o cráter Gale. Desde este robot non tripulado, con aparencia
de todoterreo futurista e avanzados sistemas de exploración, non se tardou en
enviar as primeiras imaxes, aperitivo dos valiosos datos que nestes vindeiros
dous anos, un ano marciano, se suministrarán e que os científicos avaliarán
convenientemente.
Rajoy e o “Curiosity”
teñen vidas paralelas. Tras moitos anos de traballo técnico e científico, o
robot aterrou en Marte. Coa seguridade que dá unha ampla vitoria electoral,
Rajoy asumiu tamén a pilotaxe doutra nave co propósito de endereitar o rumbo, e
por suposto de non esnaquizala. Por iso cando na tarde do pasado luns, o
presidente, que xa se marchara de vacacións coa idea do rescate na testa e a
maneira de comunicar as vantaxes deste aos españois, non daba crédito que quen
estaba ao outro lado da liña era un eufórico Obama disposto a dar unha lección
de pilotaxe. Media hora de conversa, para falar da fazaña do “Curiosity”, de
política, e de economía, por suposto. Tempo suficiente para comentar tamén as
vantaxes en política das naves non tripuladas, ou tripuladas a distancia, ben
máis económicas. Cuestión ante a que a un xa balbucíante Rajoy se lle oíu dicir
“colgo que se escoita fatal”. “Debe ser a liña”, respondeu Obama.
*Publicado no xornal La Región 9/08/2012
No hay comentarios:
Publicar un comentario