Imaxino que a sesión de onte no Congreso na que se debatía a reforma constitucional foi para Alfredo Pérez Rubalcaba algo máis que un trámite estraño; un trago ben amargo. Mediada a sesión e acompañado da resaca negociadora do día anterior lle espeta a José Luis Rodríguez Zapatero, “me voy a tomar un café, que me duermo”. O máis probábel é que fora sen Azucre.
