Que é o pracer? E o amor? Teñen algo que ver entre eles? Esoutro día reencontreime cun vello amigo, Felipe, e lle preguntei pola súa parella, Lucía, amiga en común; ben amiga miña e parella del. Lucía era unha moza estupenda, sempre sorrinte e locuaz; ademais de fermosa.. “Non coñezo a esa señora”. Mentía, claro que si. O amor non desapareceu, fuxiu, mudou noutro sentimento ben diferente e precipitouse polo balcón. Amoucado recollín os fragmentos dos corpos: brazos, pernas, unha man, unha ombreira. Recollín tamén os rostros, o del, indefinido nunha especie de aceno; o outro, interpreto que o dela, indiferente. Gardeinos na mochila por se algún día atopo a alguén capaz de restauralos.
